Ο όρος σημαίνει ανικανότητα επεξεργασίας της πληροφορίας που αποκτήθηκε με την αίσθηση, δηλαδή αναποτελεσματική νευρολογική επεξεργασία. Το παιδί μπορεί να έχει δυσκολία στο να πάρει πληροφορίες ( συχνά λόγω υπερευαισθησίας σε μία ή περισσότερες αισθήσεις, όπως αφή, ακοή, όραση), να την αναλύσει, να την οργανώσει και να απαντήσει με αποτελεσματικό τρόπο. Αυτές οι δυσκολίες μπορεί να έχουν επίδραση και στην κινητικότητα του παιδιού. Το αποτέλεσμα είναι να διαταράσσεται η λειτουργικότητα του παιδιού. Μια αδέξια και αποδιοργανωμένη συμπεριφορά του δημιουργεί ένα αίσθημα αποτυχίας και μεγαλώνει το άγχος του.
Ένα παιδί με τέτοια διαταραχή δεν μοιράζεται το πρόβλημα του με τους άλλους εξαιτίας της άγνοιας που έχει για την ομαλή αισθητηριακή λειτουργία των γύρω του και άρα εξαιτίας της αδυναμίας σύγκρισης. Οι αντιδράσεις του έτσι φαίνονται υπερβολικές στους γονείς του που δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Το παιδί τους αρνείται να φάει κάποια φαγητά ή να φορέσει κάποια ρούχα, πανικοβάλλεται και κάνει εκρήξεις οργής χωρίς λόγο. Δίνει την εντύπωση ντροπαλού παιδιού γιατί αποφεύγει τον πολύ θόρυβο ή τη σωματική επαφή. Κάθε καινούρια κατάσταση είναι για εκείνο μεγάλη πηγή άγχους και πανικού. Έτσι οι γονείς νιώθουν ότι τους διώχνει, ενώ εκείνο τους χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου